Vilcabamba

Zaterdag 16 Oktober 2010
We bereikten Vilcabamba slechts 's avonds laat en zochten even naar een hostel. We vonden er eentje met zwembad, sauna en jacuzzi voor een appel en een ei en trokken nog even het stadje in om de innerlijke mens te sterken. In het centrum was er een klein feestje bezig, geheel met geluidswagen (stel je er niet te veel bij voor) en DJ zoals je die bij ons enkel nog vindt op het trouwfeest van de plaatselijke bakkerszoon en boerendochter of de Pinksterfeesten in Stevoort. Reden van het gebeuren: de plaatselijke voetbalploeg had net het provinciale (?) kampioenschap gewonnen. Ik was er niet bij, maar ik stel me de viering van de promotie van SK Meeuwen vorig jaar toch net iets anders voor. Alleszins, het eten was lekker en we konden voldaan onder de lakens kruipen.

Zondag 17 Oktober 2010
Op zondag stond er een dagje relaxen op het programma. 's Avonds zouden we de lange busrit naar Peru aanvangen. We namen dus onze tijd in de sauna, de jacuzzi en het zwembad. Ik besloot me nog even toe te wijden aan de blog en kwam in de computerkamer nog de auteur van deze blog tegen... al snel geraakten we verwikkeld in een stevige discussie over 9-11 en welke familie er nu juist de wereld controleert en wat hun plannen zijn. Op een reis als deze kom je wel meer wereldverbeteraars en "andersdenkenden" tegen. Zo ook de Canadese Duitser die ons ruim drie kwartier met zijn levensloop aan het lijntje hield, omdat hij vond dat we er enorm vriendelijk uitzagen. We lieten de man (na de oorlog naar Canada verhuisd en sinds enkele weken wonende in Vilcabamba, de man is 75 of ouder, ik herinner het me niet meer), waarmee ook wij onze goede daad van de dag hadden verricht en ons steentje hadden bijgedragen aan de wereldvrede. Nadat hij was uitgepraat, of wij vonden dat het welletjes was, begaven we ons naar de busterminal. Daar zou Vilcatours ons tot Loja brengen van waaruit we de nachtbus naar Piura zouden nemen. Het Ecuadoriaanse luik van onze trip zat er op...