Copacabana en Isla del Sol

Dinsdag 16 November 2010
Al erg vroeg werden we aan de ingang van ons hostel verwacht voor de bus naar Copacabana. Net zoals in Ecuador, stapten we nu in Peru ook weer uit de bus om Bolivie binnen te wandelen. 9km verderop hield onze bus halt in Copacabana. Daar lieten we een deel van onze bagage achter en namen we een boot naar Isla del Sol. Een tweede boot bracht ons van het zuidelijke gedeelte naar het noordelijke gedeelte van het eiland. Daar konden we gratis en voor niks ons tentje opslaan op een schitterend zandstrand in een baai van het Titicacameer. Onmiddellijk waagden we ons heldhaftig aan het water van het meer dat, eens je diep genoeg in het water zat, best wel meeviel wat de temperatuur betreft. We warmden even terug op op het strand om daarna een stukje verder noordwaarts te wandelen om de pre-inca ruines van het eiland te bezoeken. Daar kwamen we aan bij zonsondergang wat het geheel nog wat spiritueler maakte, zeker als je er even bij stil staat dat volgens heel wat mythes de Inca-beschaving hier begon. Onderweg naar de ruines kwamen we constant ezeltjes, schapen en koeien tegen. De plaatselijke bewoners waren duidelijk bezig hun kudde huiswaarts te leiden.
Voor het avondeten schoven we onze benen onder tafel in een klein restaurant waar er die avond enkel forel op het menu stond. De forel en de Boliviaanse wijn smaakte. We bewonderden nog even de heldere sterrenhemel en kropen dan onze slaapzak in voor een toch wel frisse nacht.

Woensdag 17 November 2010
De volgende morgen besloten we ons te wekken met een plons in het Titicacameer dat nu toch wel heel erg koud was. De duik was dus zeer kort, maar miste zijn effect niet. Nele besloot daarna nog wat van het zonnetje te genieten (10 op 10 voor genieten volgens haar), terwijl ik op zoek ging naar brood. Tevergeefs, het brood komt hier maar om 12u 's middags aan per boot. Dus besloten we te ontbijten in een restaurant waar er nog wat brood van gisteren over was. Daarna zetten we te voet koers naar het zuiden van het eiland via de kustweg die ons naar een ander dorpje bracht. Daar besloten we het kustpad te verlaten en recht omhoog te wandelen tot aan de mooi aangelegde weg die ook al door de pre-inca beschaving die hier woonde werd gebruikt. De beklimming was moeilijk maar loonde de moeite. Vanop het bergpad heb je constant een schitterend zicht op het eiland, het meer en de omgeving van het meer. Tegen 14u bereikten we onze eindbestemming, het restaurant Las velas (dat men met een deel lokale mannen aan het 'renoveren' was-iets wat gepaard ging met de nodige pintjes en zowel veel plezier als gediscussieer) iets buiten het dorpje Yumani. Op de terrassen voor het restaurant zetten we ons tentje op. De lunch was heerlijk, gebakken banaan, heerlijk gekruide, gebakken kip en drie soorten aardappelen, waarvan ik er geen enkele voordien kende. Na het ontbijt wandelden we nog even naar het strand van het meer (200m lager). We keerden op tijd terug om nog van de zonsondergang te kunnen genieten van op de plaats waar ons tentje stond geparkeerd. Na ons avondmaal maakten we nog een kampvuurtje en opnieuw kropen we vroeg in bed. Dit keer werden we begeleid door de stemmen van de lokale bevolking die het (onafgewerkte) restaurant blijkbaar als vaste ontmoetingsplaats heeft.

Donderdag 18 November 2010
Na een opnieuw frisse nacht (we waren nu wel beter voorbereid) werden we rond 7u30 wakker door de snel stijgende temperatuur in ons tentje. De zon was duidelijk weer van de partij op Isla del Sol. We verorberde ons laatste fruit als ontbijt, braken ons tentje af en wandelden naar de haven. Daar waren we nogal verrast door het grote aantal toeristen dat op een boot naar Copacabana zat te wachten. Op 1km van het centrum van het dorpje Yumani hadden we niet gemerkt dat het dorpje die nacht vol met toeristen had gezeten. Gelukkig was er ook voor ons nog een plaatsje op de boot terug naar Copacabana waar we tegen 13u00 op de bus naar La Paz stapten. De eerste etappe in Bolivie was een feit.